Sylwetka – specjalistka chorób wewnętrznych, endokrynologii i seksuologii. W latach 2005-2021 związana z Kliniką Chorób Wewnętrznych i Endokrynologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Jest autorką i współautorką publikacji naukowych z zakresu endokrynologii i seksuologii.

Obecnie prowadzi prywatną praktykę lekarską. Zajmuje się pacjentami z zaburzeniami układu wydzielania wewnętrznego. W kręgu jej szczególnych zainteresowań  jest opieka nad osobami transpłciowymi oraz osobami z zaburzeniami funkcji seksualnych w przebiegu chorób o podłożu endokrynologicznym.

———

„Przewodnik dla otwartej szkoły. Transpłciowość”  to publikacja dotycząca osób różnorodnych płciowo dedykowana pracownikom oświaty. Stanowi obszerne źródło wiedzy dla dyrektorów, nauczycieli i wszystkich osób pracujących w szkole, które stykają się na co dzień z osobami transpłciowymi. Poradnik zawiera wskazówki i sugestie dotyczące  właściwego postępowania  wobec uczniowskich osób transpłciowych, zapewnienia im komfortu podczas lekcji i w czasie pozalekcyjnym spędzanym w szkole.

W ostatnim czasie odchodzi się od medycznego podejścia do transpłciowości, obserwujemy depatologizację i demedykalizację tego zjawiska. Przewodnik podąża za najnowszymi trendami w nauce, przybliża w przystępny sposób obowiązującą aktualnie  terminologię, która na przestrzeni ostatnich lat zmienia się bardzo dynamicznie, ukazuje szeroki kontekst funkcjonowania uczniowskich osób różnorodnych płciowo i proponuje najdogodniejsze rozwiązania.

W swojej praktyce lekarskiej często spotykam się ze skargami młodych transpłciowych osób na to, że doświadczają niezrozumienia, lekceważenia czy nawet wrogości ze strony innych uczniów czy  pracowników szkoły. Podobne skargi płyną także ze strony transpłciowych nauczycieli. Dlatego tego rodzaju publikacja jest bardzo potrzebna.

Niewątpliwym walorem podręcznika jest odniesienie do licznych publikacji, dokumentów, zapisów prawnych dotyczących osób różnorodnych płciowo. W mojej ocenie podręcznik może być użyteczny w propagowaniu wiedzy na temat transpłciowości także poza kontekstem szkolnym.

Podręcznik stanowi kolejny krok w kierunku poznania, zrozumienia, a co za tym idzie akceptacji i wsparcia dla osób różnorodnych płciowo. Jest rzetelnym, zgodnym z współczesną wiedzą naukową źródłem wiedzy. Wierzę, że jeśli trafi w ręce pracowników oświaty przyczyni się do zwiększenie komfortu transpłciowych uczniów, złagodzi stres mniejszościowy i pomoże im postrzegać szkołę jako miejsce bezpieczne i przyjazne. Ułatwi także pracę kadrze nauczycielskiej, która pozbawiona źródeł rzetelnej wiedzy nie potrafi odnaleźć się w rzeczywistości, gdzie coraz więcej osób uczniowskich decyduje się na ujawnienie swojej tożsamości płciowej i chce funkcjonować w zgodzie ze sobą.

Sylwetka

Wydział Studiów Edukacyjnych | Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu

Praca zbiorowa „Przewodnik dla otwartej szkoły…” stanowi próbę uporządkowania wiedzy potrzebnej dyrektorom i nauczycielom, którzy chcą zapewnić wsparcie transpłciowym i niebinarnym  młodym ludziom. Ich obecność w szkołach jest faktem, a w wielu sytuacjach społeczności szkolne nie są w ogóle przygotowane do tego, jak organizować swoją pracę i komunikować się, aby każdy w szkole czuł się dobrze i bezpiecznie, nie doświadczył wykluczenia oraz nie stał się ofiarą przemocy rówieśniczej.

Boimy się często osób i spraw, których nie znamy. Często też emocje sprawiają, że dobre intencje wsparcia i pomocy nie przekładają się na mądre organizacyjne i pedagogiczne działania.

Książka ta, napisana przez specjalistów (także praktyków), powinna być traktowana jako inspiracja dla profesjonalistów, którzy potrzebują wsparcia w swoich działaniach na rzecz szkoły włączającej. Mogą w niej znaleźć podstawowe informacje charakteryzujące sytuację transpłciowych i niebinarnych młodych ludzi w szkole, ryzyka i szanse z tym związane oraz propozycje rozwiązań na różnych poziomach. Te ostatnie warto traktować bardzo elastycznie i z dużym wyczuciem. Jest bowiem tak, że nawet najciekawsze pomysły, gdy stosujemy je bez wyczucia i uwzględnienia specyfiki konkretnej mikrospołeczności, przynoszą niekorzystne efekty. Warto zatem różne rozwiązania wprowadzać stopniowo, zespołowo oraz obserwować skutki ich wprowadzania, modyfikując i ulepszając rzeczy, które nie działają dobrze.

Warto także regularnie poszerzać i uaktualniać swoją wiedzę w obszarach zainteresowania tej publikacji.

Sylwetka

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę

Wypowiedzi nieletnich osób niebinarnych i transpłciowych, pozostających w terapii indywidualnej.

Fragmenty rozmów są publikowane za zgodą tych osób, a ich wypowiedzi zostały zanonimizowane.

• Moje ciało nie jest kobiece. Moje ciało jest moje!
• Czuję się sobą, gdy osoby postronne nie wiedzą, jakiej jestem płci.
• Dziś każdy wie lepiej ode mnie, jaką mam płeć, szukają dowodów, że nie jestem osobą agender. Kiedy ja od 7 roku życia nie chciałam wchodzić do sklepów i przymierzać ubrań, bo nie rozumiałam, dlaczego jest podział na męskie i damskie ubrania.
• Kiedy pomyślę, co mnie czeka w szkole, w domu, wolę nie zmieniać imienia. Wolę to uczucie niedopasowania i niezgody na to, jak inni się do mnie zwracają, niż presję i niezrozumienie innych.
• Gdybym urodził się w ciele kobiety, większość moich trudnych doświadczeń nie miałoby miejsca. Prawdopodobnie nie miałbym depresji.
• Kiedy rozmawiam o ewentualnej tranzycji, kiedy mogę tu (w gabinecie) o tym rozmawiać i nie wstydzić się, to czuję, jak bardzo chcę poszukiwać swojej tożsamości, a nie ją po prostu zmienić.
• Każda reakcja innych osób na moje wyautowanie mnie rani. Chyba sama nie wiem, jak inni powinni na to reagować.
• Moi rodzice stworzyli mnie w swoich głowach i nie chcą się od tego uwolnić.
• Nie rozumiem dlaczego dla świata tak ważne jest, jak mam na imię. Jest tyle innych moich problemów, którymi mogliby się zająć.
• Od dziecka wychowywali mnie na idealną córeczkę. Teraz czuję, że ich zawiodę, jeśli powiem im, kim jesem.
• Kiedy widzę swój zarost, chce mi się płakać. Wstydzę się go i brzydzę, bo ja tak nie wyglądam. Kiedy nie patrzę w lustro mogę poczuć się sobą, ale kiedy widzę siebie, to czuję się jak w avatarze z nielubianej gry.
• Nie rozumiem, dlaczego moi rodzice nie pytają mojej cispłciowej siostry o ciało, o związki, o dojrzewanie, a to mnie zarzucają tymi pytaniami w każdej rozmowie.
• Od kiedy zacząłem mówić o swojej tożsamości, w domu traktuje się mnie inaczej. Nikt nie pyta mnie już o zdanie, traktują mnie jak dziecko, które nie ma prawa głosu, bo nic o życiu nie wie.
• Już któryś raz widzę ten wykres. To chore, że mam się określać na jakiejś skali i wybierać, czy jestem bardziej osobą męską, czy żeńską. Tego nie da się w ten sposób
  opisać!

Prawniczka specjalizującą się w ochronie praw człowieka i prawie antydyskryminacyjnym, przede wszystkim w sprawach dotyczących ochrony praw osób LGBTIQ+.

W latach 2018-2020 pracowniczka Zespołu ds. Równego Traktowania w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich, obecnie koordynatorka Funduszu Prawo Nie Wyklucza w Stowarzyszeniu Miłość Nie Wyklucza i aplikantka adwokacka w Kancelarii Adwokackiej Knut Mazurczak. 

Interwent kryzysowy Uniwersytetu SWPS, pedagog resocjalizacyjny, pracownik socjalny ze specjalizacją Praca na Rzecz Rodziny, life coach. Od lat aktywnie zaangażowana w pracę na rzecz osób LGBT+, żyjących w Polsce. Swoje doświadczenie budowała w pracy w organizacjach pozarządowych i jednostkach pomocowych, a także we współpracy z biznesem. Koordynatorka pierwszego w Polsce Hotelu Interwencyjnego dla osób LGBT.

Obecnie pracuje z osobami w kryzysie, w tym przy przede wszystkim rodzinami osób transpłciowych, a także w biznesie w obszarze różnorodności, włączania i równego traktowania (DEI) oraz społecznej odpowiedzialności (CSR).

Członek Rady Fundacji GrowSPACE oraz inicjator projektu Ranking Szkół Przyjaznych LGBTQ+.

Laureat konkursu 25 under 25 Forbes & McKinsey, współautor raportu Warszawska Szkoła po Pandemii. Jest jednym z bohaterów kampanii „Młode Głowy” Fundacji Unaweza Martyny Wojciechowskiej, działa w kampanii Wolna Szkoła, a w 2023 roku został wyróżniony nagrodą im. Janusza Korczaka za wsparcie zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży.

Założycielka i adminka największej w Polsce grupy wsparcia rodziców dzieci transpłciowych „Transpłciowość w rodzinie”. Mediatorka szkolna, edukatorka, ilustratorka edukacyjna. Mama transpłciowego syna.

Z wykształcenia – specjalistka ds. zarządzania organizacjami pozarządowymi. Współpracuje z lekarzami, szkołami, firmami i instytucjami w zakresie edukacji z obszaru transpłciowości i niebinarności oraz z wydawcami w zakresie korekty merytorycznej w tekstach z obszaru transpłciowości i niebinarności.

Autorka szkoleń i webinarów z tejże tematyki oraz poradnika pt.: Pułapki aktywizmu – Jak je ominąć i cieszyć się życiem (swoim i nie tylko). Laureatka nagrody LGBT+ Diamonds Awards 2022 r w kategorii ambasadorka osób LGBT+.

Edukuje w zakresie równości, różnorodności i języka inkluzywnego, należy do Towarzystwa Edukacji Antydyskryminacyjnej i Amnesty International, ukończyłx Gender Studies w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, pisze do Wysokich Obcasów.

W 2022 nominowanx do nagrody Noizz Zmiany Roku w kategorii Równouprawnienie, a rok wcześniej do LGBT+ Diamond Awards.

Realizuje kampanie społeczne i wydarzenia kulturalne, m.in. All Inclusive Film Festival.

Trenerka, coach, mediatorka, terapeutka, interwentka kryzysowa.

Koordynatorka ds. wychowania oraz przeciwdziałania dyskryminacji i przemocy w szkole w Warszawskim Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń.

Absolwentka socjologii – ukończyła studia magisterskie w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego i studia doktoranckie w Szkole Nauk Społecznych przy Polskiej Akademii Nauk. Badaczka jakościowa.

Była ewaluatorką wielu programów, np. Szkoła Liderów PAFW, Liderzy PAFW, Seniorzy w Akcji, Program Rozwoju Bibliotek. Przez dwa lata koordynowała badania społecznego funkcjonowania boisk Orlik i tworzyła rekomendacje dotyczące sportu powszechnego.

Absolwentka socjologii, psychologii komunikacji medialnej i psychologii klinicznej. Ukończyła kursy z zakresu wspierania rodziców, a także kurs psychoterapii poznawczo-behawioralnej dzieci i młodzieży.

Pracowała jako dziennikarka i redaktorka w magazynach kolorowych, przez 10 lat była zastępcą redaktorki naczelnej i redaktorką naczelną miesięcznika „Dziecko”, współpracuje z „Wysokimi obcasami”, „Newsweek. Psychologia dziecka” i „Newsweek psychologia nastolatka”. Autorka tekstów i książek dla rodziców, m.in. „Sama mama. Jak przejść przez rozwód i żyć dalej”, „Jest z nami dziecko. Poradnik początkujących rodziców”. Pisze opowiadania dla dzieci w miesięczniku „Świerszczyk” i bajki psychoedukacyjne.

Pracuje w Fundacji Psycho-Edukacja prowadząc konsultacje i sesje wsparciowe dla rodziców.

Absolwentka pedagogiki (specjalności: psychopedagogika kreatywności i nauczanie etyki w szkole).

Wieloletnia nauczycielka akademicka. Następnie sekretarz organizacyjna Katedry UNESCO im. Janusza Korczaka i liderka ds. organizacyjnych w Instytucie Globalnej Odpowiedzialności (IGO).

Nauczycielka, trenerka i instruktorka.

Obecnie współpracuje z Polskim Instytutem Praw Człowieka i Biznesu (PIHRB) i Fundacją Psycho-Edukacja. W projekcie Dziecko transpłciowe – efektywny system wsparcia w szkole pełni rolę koordynatorki.